کد مطلب:35564 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:138
به پرسش چه گوید در این ماجرا كه مغرور بر آسمانها نظر به حكم هوی مرد برگشته بخت درافتاد در دام های گناه تو بر خود ترحم نداری روا تو كامروز می نالی از خویشتن ز راه هوی پا بكش از بدی شگفت آنكه بینی عطا آشكار كسی كو به دشمن بود مهربان چو باشد خداوند بر تخت داد [صفحه 305]
امیرالمومنین (ع) در تلاوت قرآن كریم چون بدین آیه «یا ایها الانسان ما غرك بربك الكریم» رسید چنین فرمود:
چنان غره در پیشگاه خدا؟!
همی كرد و شد غافل از دادگر
ز درگاه یزدان بپیچد سخت
به حكم هوی رفت در پرتگاه
چه گونه كنی رحم بر آشنا؟!
به فردا چه گویی در آن انجمن؟
كه بینی عیان خود ره ایزدی
عداوت نمایی به پروردگار
چگونه كند جور با دوستان؟!
به هر بنده پاداش طاعت دهاد
صفحه 305.